Something given?

Sorry, this entry is only available in Dutch.

Facebooktwitterpinterestlinkedin

164 thoughts on “Something given?

  1. Hai!
    Voor de eerste keer meegedaan, al geef ik wel vaker spontaan een kadootje weg alleen meestal niet aan een wildvreemde.
    Ik was van plan geweest iets in te pakken en weg te geven maar door omstandigheden lag ik thuis op de bank. De telefoon ging en iemand belde mij met vragen met betrekking tot mijn werk en haar eigen leven. Binnen 15 minuten hadden we een diepgaand en zeer spiritueel gesprek waarin we openhartig allerlei zaken deelden. Zij had een zeer speciale, in dit geval droevige, verbinding met de tijd 12:12. We hebben als wildvreemden meer dan 45 minuten gepraat alsof we bij elkaar op de bank zaten, zij was 29 en ik ben 45, we wonen 200 km bij elkaar vandaan. Aan het eind gaf ze aan er heel veel aan gehad te hebben. Toen heb ik haar verteld van dit initiatief en dat ik haar daarmee het gesprek als mijn kadootje van 12-12-12 12:12 wilde geven. Dat vond ze helemaal geweldig.
    Zij belde mij dus ik ging er van uit dat zij wel wist wie ik was, ook al wist ik niet wie zij was, tot ze aan het eind vroeg: hoe heet je eigenlijk? Prachtig toch?

  2. ‎12.12.12.12…..Ik heb het gedaan! Het was wel spannend, steeds op mijn horloge kijken. Nadat ik bij mijn cliënt weg was ben ik naar het winkelcentrum in Houtwijk gegaan, waar ik toch moest zijn, heb gekocht wat ik kopen moest. Vanuit de drogist liep ik naar AH. Precies om 12.12 uur liep ik 2 dames tegen het lijf. Gevoelsmatig maakte ik een keus en gaf een vrouw mijn cadeau. Ze was blij verrast, keek alle kanten uit, ook naar boven. Ja, al het goede komt van boven. toch? Nee, niet altijd! In het kort vertelde ik haar waarom ik het gaf en dat ik de uitleg ook op een A4 in het pakje had gedaan. Ze bedankte me hartelijk en gaf me spontaan een hand.
    Ik had een grote witte stompkaars gegeven met een bijgesloten gedicht, in mooi cadeaupapier en ook een mooi cadeautasje. Mijn dag is goed. Geven voelt zo lekker, ik weet ook dat de ontvanger er geruime tijd zal over praten en het haar goed doet.
    Licht in de duisternis……Symbolisch ook voor de tijd van het jaar.

  3. We waren een beetje te laat, want om 12.12 uur stonden we de cadeautjes nog in te pakken bij de Kruidvat. De kinderen mochten zelf iets uitkiezen. Lotje koos 2 mooie rode grote sterren, Joep kleine glittersterren en ik een speciale mooie kaars met een hartje.
    Lotje (4 jaar) mocht eerst iemand kiezen, zag een meneer en begon te rennen. De meneer leek het niet goed te snappen, was duidelijk ontroerd en er ontstond een glazige glimlach op zijn gezicht. “Dat is heel lief van u,” zei hij tegen mijn dochter. Joep (2) koos een meflouw. “meflouw, meflouw, cadeautje”. Opnieuw verbaasd: voor mij? Waarom? zomaar. Een glimlach en ze genoot zichtbaar hoe we al weer naar de volgende mevrouw renden.
    Zij begon zichtbaar te stralen. En gaf aan: dat kan ik ook gaan doen, zomaar een cadeautje geven.

    Vlak voordat de kinderen gingen slapen, vroeg ik ze afzonderlijk van elkaar: “Wat was je lach van de dag?” Lotje zei uit zichzelf: het cadeautje geven en begon te stralen. Bij Joep gaf ik het als suggestie. Hij zei: “ja, ik kinderwagen, Hoep (lees Joep) meflouw cadeautje.” Ook hij straalde.

    Mijn lach van de dag was de blik van die ene meneer: de glazige glimlach, ik ken zijn verhaal niet, maar het leek alsof hij dit gebaar wel nodig had.

    Ik weet niet of ik wacht op 12/12/2013. Dit ga ik vaker doen!

  4. Nieuwsgierig werd ik naar het 12121212-initiatief van Mienke. Al die verhalen spraken mij zo aan! Iets positiefs kleins te doen voor zo maar iemand.
    Dus ik vanmorgen een kado-tje gekocht bij de Blokker, mooi ingepakt, en vast van plan het te gaan geven. Het was enger dan ik dacht, het was al ruim over 12:12, maar dat laat komen hoort ook wel bij mij, en ik de auto in naar het dorp. (Almere-Haven)
    Parkeer terrein 1 waar ik kwam was vol, en de zenuwen begonnen op te spelen, wegwezen maar ; volgende parkeerterrein, alleen maar mannen te zien, en daar was mijn presentje niet voor bedoeld.
    Ok, dan eerst nog maar een boodschap doen, en op de terugweg op een oudere dame afgestapt, met de vraag of ik haar een kadotje mocht geven. Ze zei “is het van 121212?” Haar kleindochter had het er net vanmorgen nog met haar over gehad!!! Ze bedankte mij en gaf me een hand. Blij verrast liep ze verder, en hopelijk vond ze het ook nog een mooi kado-tje.
    Met de positieve opwinding nog in mijn lijf ging ik door naar de AH.
    Geven is mooi, volgend jaar doe ik het weer!

  5. Mijn moeder heeft vorig jaar van Mienke een cadeautje gekregen toen ze de kinderen van school haalde. Vandaag was ik aan de beurt om iets te geven.
    Eerst dacht ik dat ik geen tijd zou hebben, maar omdat ik opeens eerder van een afspraak kwam, kon ik nog langs de winkel en heb een mini-kerst-tulband gekocht, deze ingepakt met mooi papier en lintjes en meegenomen naar mijn werk waar het bijna lunchpauze was. Wie-oh-wie zou ik om 12.12 uur zien?
    Een collega liep een paar keer de kantine in, een andere collega zat in de buurt te werken. Om 12.12 uur zei ik tegen de collega in de kantine: “Jij bent de gelukkige”, waar hij heel verrast op reageerde. Ik gaf hem het pakje en hij reageerde blij en vond het een leuke actie. Ook een andere collega (die dichtbij had zitten werken) vond het leuk en zou misschien volgend jaar meedoen als ze eraan dacht.
    Ik geloof dat mijn collega de mini-tulband heeft uitgedeeld bij een vergadering later die middag, dus andere collega’s hebben er ook van kunnen genieten.
    Leuke actie hoor mensen, ik houd hier wel van!

    • Hai Keeke, wat leuk dat jouw moeder op haar beurt JOU weer heeft geïnspireerd om mee te doen. Superfijn om te horen dat ‘het’ zo werkt! Met vriendelijke groet – ook voor je moeder 😀 – Mienke

  6. Omdat ik wist dat ik om 12.12 in de auto zou zitten en ik de postbode wilde verrassen omdat ze vorige week met de sneeuw was uitgegleden met mijn post heb ik die twee dingen gecombineerd en toen ik om half 12 van huis vertrok een kadootje op onze postbus gelegd met daarop een briefje gericht aan de postbode. Toen ik thuis kwam was het kadootje weg (en er zat post in de brievenbus) Helaas niet de reactie gezien maar hoop dat ze blij verrast was door het presentje. Volgend jaar hopelijk een persoonlijke overhandiging!

  7. Om 12 uur was ik in het ziekenhuis van Venray. Mijn werk daar was klaar en ik moest naar de hoofdvestiging van ons ziekenhuis in Venlo. Dus om 12 minuten over 12 zou ik midden op de snelweg zitten….wat nu….
    Ben toen toch de gangen opgelopen om te kijken wie ik mijn cadeautje zou geven. En daar kwamen een vrouw en een man aanlopen. Mevrouw liep op krukken en schrok toen ik haar op de schouder tikte. Heb haar verteld dat het 12-12-12 was en dat ik om 12.12 uur in de auto zou zitten. Ze nam het cadeautje vrolijk aan en had mij beloofd het pas om 12.12 uur in haar auto open te maken.
    Het geven gaf een goed gevoel! Volgend jaar doe ik weer mee!
    Bij de ontvangers las ik net dat mijn ontvanger ook een berichtje heeft gepost! Dank je!

  8. Dacht aan de late kant te zijn, maar dat viel mee. En toen ik bij de glasbak een meneer aansprak en hem vroeg of ik hem een kleinigheidje mocht geven, had ik het gevoel dat ik ook werkelijk al die andere gevers achter me had staan! Dat alleen al was een enorme boost op zich!
    Het gezicht van de meneer ging van argwanend via verwondering naar grijns en ontroering. Nu eens iets anders dan alle ellende waar we in leven. Hij accepteerde mijn cadeautje vervolgens met graagte!
    Even later bij de ingang van de supermarkt kon ik mijn 2e cadeautje kwijt. Er stond een mevrouw dik ingepakt in regenkleding haar boodschappen in haar fietstassen in te pakken. Zij kende al veel 12-12 acties, maar deze nog niet. Na haar uitgelegd te hebben over het hoe en wat begon ze te glimlachen, stonden er tranen in haar ogen en waren haar handen met mijn kleinigheidje enorm aan het trillen. Helemaal vol verwondering, mij ontroerd achterlatend fietste ze weg.
    En opnieuw realiseer ik me dat alleen al het geven van iets kleins zoveel meer is dan alleen de cadeautjes geven. Mijn glimlach deed anderen glimlachen. En dat kan vaker, iedere dag weer.
    Per direct een gevalletje wat je geeft ontvang je terug! Zo mooi!

  9. Leuk om te doen maar ook spannend! Op zoek naar 2 mama’s met kleine kinderen, deze wilde ik nl. verrassen. Een verrassing was het zeker, eerst heel verbaasd een beetje argwanend maar daarna toch een kleine glimlach. Thuis wacht hun nog de verrassing van het uitpakken of misschien konden ze hun nieuwsgierigheid toch niet zo lang bedwingen! Het is een fijne ervaring en zeker voor herhaling vatbaar.

  10. Tjee, vanochtend voelde ik de spanning toch wel stijgen. Cadeautje ingepakt, persoonlijk kaartje erbij…en ja, hoor toen stond ik daar op 12 december om 12.12 uur in Gouda…in de stad zelf, vlak bij de school van de kinderen die om 12.15 uur uit gaat. De tijd tikte weg en toen…12.12 uur! Ik keek rond en ja, daar liep een echtpaar van middelbare leeftijd. Ik liep erheen en vroeg of ik ze een aardigheidje mocht aanbieden en na eerst wat blikken, van wat je?…de aarzeling en toen de toenadering! Na mijn korte toelichting zei de man:”Dat het nog bestaat”. Zijn vrouw was nog steeds beduusd…toen vroeg de man of hij mij een hand mocht geven. Beiden een hand gegeven en toen mijn pad vervolgd met een glimlach van oor tot oor op mijn gezicht! Geweldig, leuk om te doen en ik ga het volgend jaar zeker weer doen!

  11. 12.12 uur werd, door kids/agenda/huishouden opgeslokt, 17.12 uur… Een aardige mevrouw met de handen vol tassen hield voor mij en mijn dochter in de buggy de deur bij de hema open. Ze was zo vriendelijk, dat ik tegen haar zei: dan bent u mijn toevallige slachtoffer… Ze was wat verbaasd, maar zeker dankbaar!

  12. Ik had een relatie-kerstpakket over (2 flessen wijn) en heb het aan een willekeurige dame gegeven bij de klant. Ik moest wel uitleggen waar het om ging en ze was superblij 🙂

  13. Dit jaar heb ik voor het eerst meegedaan, met een ingepakt kookboekje.
    Om 12.12 kwam het er niet van, dus om 17.00 heb ik alsnog mijn cadeautje kunnen geven. Een mevrouw op het busstation keek eerst argwanend, maar ze nam het pakje utieindelijk wel aan en was er blij mee. Wat heerlijk om zomaar iets weg te geven, jammer dat ik niet meer cadeautjes bij me had. Volgend jaar doe ik weer mee.

  14. Ik had vandaag een saunadagje met vriendin, dus cadeautje meegenomen. Om 12:12 uur was ik ‘toevallig’ in het restaurantgedeelte en heb ik de douchegel met bodylotion (leek me toepasselijk daar haha) aan een mevrouw gegeven. Ze was helemaal blij en verrast. Om begrijpelijke redenen zijn er geen foto’s gemaakt ;-).

  15. Tot vanmorgen kende ik het initiatief niet. Tot ik vanmorgen een twitterbericht las over 121212. Ik dacht meteen: “wauw wat een gaaf initiatief”. En hoe spannend is het om niet te weten wie je om 12.12 gaat verrassen? Ik heb een hele mooie kaart gekocht met een persoonlijke wens voor 2013 en een magazine. De dame die ik verraste was sprakeloos, en ook ik was heel erg ontroerd. Ze zei: “wat enorm bijzonder”, mijn zoontje zei vanmorgen nog tegen mij: mama, wat ben je toch altijd lief voor anderen maar je krijgt zelf nooit iets”. En toen kwam ik dus met die kaart en het ingepakte magazine. Ik was zelf ook zo ontroerd. Vervolgens mocht ik zelf gratis met het openbaar vervoer omdat de apparatuur het niet deed. Ik ben er van overtuigd: What goes around, comes around! Dat 2013 maar een heel mooi jaar mag worden vol liefde, wijsheid en gezondheid. Ik ben er klaar voor!

    • Ook ik heb meegedaan vandaag met deze ontzettend leuke actie! Ik heb een man, die overstak voor de deur van het pand van mijn werk, aangesproken en mijn kadootje overhandigd en een briefje erbij gedaan. Hij keek zo blij dat het mijn dag helemaal goedmaakte; alleen die lach al was goed! ik doe volgend jaar ook weer mee. Hartstikke leuke actie…

  16. Vandaag voor het eerst mee gedaan aan de actie, ietwat zenuwachtig samen met mijn collega op pad gegaan. Na een tijdje lopen (door het slechte weer weinig mensen op pad) een mevrouw gevonden die in haar tuin aan het werk was. Haar aangesproken, ze reageerde in eerste instantie argwanend (begrijp ik ook wel) maar wilde wel luisteren, verteld van deze actie en gezegd dat ik haar daarom een presentje wilde aanbieden. Ze reageerde erg verbaasd maar vond het erg leuk en pakte het presentje ook aan, mijn collega en ik kregen allebei een stevige handdruk en je zag een glimlach op haar gezichtoen wij wegliepen.
    Volgend jaar doe ik zeker weer mee en mijn collega ook.

  17. Helaas lukte het niet om 12.12 uur. Wel iets later op de middag. Ik was in de supermarkt op de groenteafdeling. Een oudere dame vroeg aan mij, zijn dit zoetzure appelen. Mijn antwoord, ik zou het niet weten, ik ken dit soort niet. Maar we kunnen even proeven, ieder een hap….we doen gewoon even heel stout want het is de 12de van de 12 de in 2012. Zij lacht en zegt…ik hou wel van zo’n geintje…ssssttttt. Maar ik kan niet bijten in een appel met mijn kunstgebit. Sorry zei ik, ik heb geen mesje bij me….we liepen verder, ieder ons eigen pad.
    Maar ik heb wel twee appeltjes afgewogen en betaald en toen aan de oude dame gegeven….omdat het 12.12 2012 is vertelde ik. Verder maar geen uitleg gegeven…. Ze was overdonderd door mijn gebaar. Hopelijk smaken ze goed 😉
    <3 12121212!

  18. Vandaag voor het eerst meegedaan en ik had 2 pakjes te geef. Om 12.12u stond ik op de P van C1000 en gaf het 1e pakje aan een mevrouw die heel blij was om het te ontvangen. Ze gaat volgend jaar ook meedoen! En daarna een passerende jonge dame op de fiets in 7311 gevraagd even te stoppen. Weinig woorden, maar een alleszeggende blik. Mijn zoontje was er bij en zei dat hij goed kon voelen dat ze heel blij was. Wat is het fijn om te geven. De hele aktie, de voorpret en het moment van geven openen je hart!! Dit was het eerste jaar, maar zeker niet het laatste dat wij meedoen! Tot volgend jaar!

Leave a Reply to Paula Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *